Odnosząc się do zaprezentowanych definicji terminu Allfinanz, autor wprowadza dwie płaszczyzny rozumienia przez siebie tej działalności. Na płaszczyźnie podmiotowej (instytucjonalnej) określenie „All” w terminie Allfinanz odnosi się do instytucji finansowych lub niefinansowych, które zaczynają świadczyć swoim klientom nowe usługi finansowe. Natomiast na płaszczyźnie przedmiotowej (usługi finansowe) określenie „Ali” odnosi się do poszerzania zakresu usług finansowych świadczonych przez instytucje finansowe o usługi z innych sektorów rynku finansowego.
Na płaszczyźnie przedmiotowej w XX wieku wykształciły się w Europie związki banków komercyjnych z firmami ubezpieczeniowymi, określane francuskojęzycznym terminem bancassurance. W literaturze światowej oraz polskiej pod pojęciem bancassurance rozumie się najczęściej strategię stosowaną przez banki lub firmy ubezpieczeniowe oraz ukierunkowaną na świadczenie osobom fizycznym usług w sposób mniej lub bardziej zintegrowany, przy czym w jej rozwój angażują się bardziej firmy ubezpieczeń życiowych niż firmy ubezpieczeń majątkowych.
Kierując się obserwacją rynku usług finansowych w świecie w końcu XX wieku, autor przyjmuje, że w jego pracy działalność bancassurance oznacza wykorzystanie placówek oraz usług bankowych (stąd pierwszy człon nazwy „banc”) do świadczenia usług ubezpieczenia życiowego (stąd drugi człon „assurance”). Działalność bancassurance może mieć wymiar podmiotowy, ponieważ tworzone są tzw. grupy bankowo-ubezpieczeniowe, lecz autor pracy skupia się na wymiarze przedmiotowym tej działalności, badając zagadnienia związane ze świadczeniem usług bankowych i ubezpieczeniowych vv sferze operacyjnej banku.
Uzupełnieniem autorskiej definicji bancassurance jest założenie rozwijania tej działalności z inicjatywy banku. Założenie to służy zarazem postawieniu celu pracy. Celem tym jest bowiem wykazanie, że działalność bancassurance poprawia pozycję konkurencyjną banku komercyjnego na rynku, poprzez uzyskiwanie przez niego dodatkowych przychodów z tej działalności.
Z kolei teza pracy mówi o tym, że bankowe placówki oraz usługi w określonych warunkach mogą być wykorzystane do świadczenia usług ubezpieczenia życiowego w celu poprawy pozycji konkurencyjnej banku na drodze generowania dodatkowych przychodów dla banku. Graficzną prezentację celu pracy wraz z kolejnymi etapami jego realizacji zawiera schemat.